عوامل روانی :

شواهدی در دست است که نشان می دهد کودکان طبقه های پایین اجتماعی بسیار در معرض خطر بیش فعالی قرار دارند ، این موضوع احتمالاً می تواند با احتمال خطر آسیب های زیستی در میان طبقه ی کم درآمد ، یا با از هم پاشیدگی و نبود سازمان خوب در خانه ، در ارتباط باشد .

منطقی است خانه ای که متحمل فشار است یا هرج و مرج در آن حاکم است قطع نظر از وضعیت مالی ، محیط مناسبی برای رشد توجه و رفتار انعکاسی نخواهد بود . نظم و ترتیب در ساعتهای صرف غذا ، خواندن کتاب برای کودک ، بازیهای نشسته ، در تماس بودن با ضابطه و نظم با نظارت بزرگترها ، و نظایر اینها بواقع می تواند برای کودک مهم باشد .

نظریه پردازان یادگیری هیچگاه بطور اخص اظهار نداشته اند که سندرم بیش فعالی اکتسابی است اما روشن است که رفتارهای مربوط به این سندرم ، در محیط شکل می گیرد و باقی        می ماند .

برای مثال با نشان دادن فیلمی از چند مدل یا مشاهده ی سبک واقعی رفتار معلمان ، می توان بی اختیاری انعکاس پذیری کودکان را تغییر داد . با بکار گیری تکنیک های رفتاری گوناگون توانسته اند به کودکان بیاموزند در جای خود بنشینند ، به کاری که صورت می گیرد توجه کنند، یا سایر کارهای مربوط به کلاس را انجام دهند .

هتکر و ویلن با بررسی های خود نشان داده اند که بیش فعالی ، بر حسب شرایط محیطی تغییر می پذیرد . در یک برررسی آنان چهار پسر را در یک وضعیت قرار دادند که از نظر سختی و آسانی مواد و اینکه آیا کودک باید خود را با راهنمایی های بیرونی همراه کند یا نکند ، با یکدیگر متفاوت بود . زمانیکه وضعیت با کمترین درگیری همراه بود ، پسران بیش فعالی که پیش از آنان با دارو درمان شده بودند با آنهایی که درمان نشده بودند و کودکان عادی یکسان به کار توجه کردند .

اما زمانیکه وضعیت دشوار و درگیری فراوان همراه بود ، کودکان درمان نشده توجهشان کمتر از دیگران بود اینکه دیده می شود محیط های بخصوص در بیش فعالی اثر دارد ، بی ترید بدان معنی نیست که ویژگی این محیط ها سبب بروز آن شده است بلکه این بررسی ها نشانگر قدرت محیط برای برجسته کردن و نگهداری چنین رفتارری است ، شاید برخی مواقع بتوان بیش فعالی را از آمادگی فطری برای فعالیت زیاد ناشی دانست یا آن را پاسخ به شرایط محیط به حساب آورد که این گرایش را شدت می بخشد .